Adhezja

Adhezja opisuje zdolność dwóch substancji do przylegania do siebie.

Obejmuje siły przylegania na powierzchniach styku dwóch różnych lub identycznych substancji spowodowane siłami molekularnymi. Adhezja nadal jest obiektem badań naukowych, ponieważ zależności między systemami klejów a powierzchniami części łączonych są bardzo złożone.

Teorie wyjaśniające zjawisko adhezji

Zasadniczo rozróżnia się adhezję mechaniczną i specyficzną.

Adhezja mechaniczna opiera się na założeniu, że klej wnika w drobne pory i nierówności łączonej części i w ten sposób do niej przylega.

Adhezja specyficzna stanowi uzupełnienie adhezji mechanicznej, ponieważ teoria sama w sobie nie jest wystarczająca do wyjaśnienia przylegania kleju do podłoża.

Teoria polaryzacji

Została opracowana w 1935 roku przez de Bruyne i odnosi się do dipolowego charakteru cząsteczek jako przyczyny adhezji. Można ją jednak wykluczyć w przypadku substancji niepolarnych.

Teoria elektrostatyczna

Teoria ta została opracowana w 1950 roku przez Derjagina i przyjmuje podwójną warstwę elektryczną jako przyczynę siły adhezyjnej.

Teoria dyfuzji

W 1960 roku Voyutzkij przyjął koncepcję Brownowskiego ruchu molekularnego w swojej teorii adhezji.

Jednak obie substancję muszą dążyć do powinowactwa w celu utworzenia wiązań chemicznych ze sobą. Dotyczy to głównie tworzyw sztucznych, w przypadku metali, wiązanie metalu zapobiega dyfuzji.

Teoria adsorpcji i zwilżania

(1963 Zismann, Fowkes, Good und Wu)

Jej podstawą jest teoria powierzchni i warstw granicznych. Rozważając zjawisko adhezji pod kątem cieplno-energetycznym ciecze zwilżają szczególnie dobrze powierzchnie stałe, których cząstki znajdują się w nieco mniej korzystnym stanie energetycznym na warstwie granicznej z fazą stałą niż cząstki we wnętrzu cieczy.

Biorąc pod uwagę strukturę warstwy granicznej, temperaturę i inne czynniki oprócz rozważań termodynamicznych, można wyciągnąć wnioski dotyczące adhezji.

Kleje Hot Melt tracą adhezję w wysokich temperaturach. W zależności od zastosowania, adhezja musi być badana w różnych temperaturach, aby określić, czy dany klej jest dla nich odpowiedni.

Jeśli klej nie jest w stanie wytrzymać obciążenia pomiędzy dwoma łączonymi częściami, to jest to tzw. adhezyjne pęknięcie spoiny klejowej.

Wraz z wewnętrzną wytrzymałością (kohezja) i zwilżeniem określa się wytrzymałość kleju.