Sprzedaż internetowa wciąż intensywnie się rozwija. Z zakupami online ściśle wiąże się wysyłka zamówionych produktów. Zwłaszcza w transporcie tekstyliów foliowe torebki wysyłkowe stanowią alternatywę dla kartonowych pudeł. Wszystkie torebki są wyposażone w co najmniej jeden praktyczny pasek samoprzylepny.
Historia naszej firmy obejmuje już tysiące bezpiecznie zamkniętych torebek. Jednak z niewytłumaczalnych powodów nagle zaczęły pojawiać się wadliwe zamknięcia. Przypadek do rozpatrzenia dla Amelie ”Watson” Greif i Andreasa ”Sherlocka” Ditze.
”W Bremie, w posępny, szary poranek kwietniowy w biurze kierownika produktu zadzwonił telefon. Sherlock Ditze odebrał połączenie. Przy telefonie usłyszał informatora BÜHNEN, pracującego poza siedzibą firmy. Podekscytowany zaczął dzielić się swoim obszernym raportem...”
Tak czy inaczej, naszą historię można opowiedzieć dalej. W przypadku torebek wysyłkowych Andreas Ditze i jego koleżanka Amelie Greif z laboratorium musieli być skrupulatni niczym detektywi, aby znaleźć rozwiązanie.
Tysiące torebek zostało dotąd wyprodukowane u klienta bez wystąpienia żadnych problemów. Te torebki transportowe są używane jako opakowania do wysyłki odzieży zamówionej w Internecie. W naszym przypadku istnieją dwie różne wersje: Torebka A była używana przez długi czas i nie wykazywała dotąd żadnych problemów ze sklejeniem. Na torebce B, która pojawiła się w programie nieco później, sklejenie okazało się wadliwe.
”Watsonie Greif, mamy na naszej liście kilku podejrzanych. Przyjrzymy się dokładnie każdemu z osobna. Otwieramy laboratorium!” – Sherlock Ditze podniósł torbę z przyrządami i udał się do laboratorium technologicznego”.
Obie torebki zostały wyprodukowane z tworzywa sztucznego – polietylenu. Do folii PE często stosuje się dodatki: dodatki te determinują właściwości folii. Można zaprojektować grubość folii, spawalność, sztywność lub wygląd. Dokładne proporcje dodatków, takich jak środki antystatyczne, lubrykanty lub kreda, nie zawsze są znane, ponieważ folie są często dokupowane z zewnątrz.
Podejrzany nr 1: surowiec wtórny
W przypadku starych torebek używano polietylenu pochodzącego z recyklingu. Kiedy nie można z powodzeniem wykonać sklejenia, często to właśnie surowce wtórne są pierwszymi podejrzanymi, ponieważ ich dokładne składniki / proporcje mieszanin są niejednokrotnie nieznane lub nawet można je zmieniać w partiach produkcyjnych. W tym przypadku surowiec wtórny mógłby zostać wykluczony z grona podejrzanych, ponieważ stara torebka była łatwa do sklejenia, a nowa torebka (niedająca się skleić) wykonana była z wysokiej jakości PE, niepochodzącego z recyklingu.
”Wykluczamy oczywistego podejrzanego. Nic nie jest bardziej zwodnicze niż oczywisty fakt. Co jest następne na naszej liście?”
Podejrzany nr 2: napięcie powierzchniowe
Wygląd powierzchni zewnętrznej torebki wysyłkowej odgrywa ważną rolę reklamową. Te dwie torebki różnią się dodatkową cienką górną folią, która jest umieszczona w starszej torebce A. Napięcie powierzchniowe obu torebek wysyłkowych zbadano porównawczo za pomocą tuszu testowego.
Ogólnie obowiązuje zasada: Im wyższe napięcie powierzchniowe, a tym samym wartość tuszu testowego (mN/m), tym lepsza przyczepność kleju do podłoża. Dobra przyczepność kleju do podłoża jest jednym z warunków, jednak nie jest ona gwarancją na prawidłowe klejenie (wartość odniesienia = 36 mN/m lub większa).
Jak widać na rysunku, torebka podstawowa torebki A wykazuje najwyższe napięcie powierzchniowe, a folia zewnętrzna torebki A – najgorsze. Pod względem napięcia powierzchniowego nowa torebka B znajduje się po środku. Zatem przyczepność kleju do folii nowej torebki jest wystarczająca aby ją sklejić.
W tym przypadku folia o gorszej przyczepności powierzchniowej wykazała się lepszą skleiną/spoiną. Jak wiedzą detektywi, zależy to od systemu sklejenia: Do klejenia użyty został klej typu PSA, wiecznie żywy klej termotopliwy, który znakomicie sprawdza się do klejenia niskoenergetycznych podłoży. Dla naszych dwóch ekspertów tym bardziej tajemnicza stała się teraz zagadka wadliwego kleju.
”Bardzo osobliwy przypadek. Wydawało się, że nasi podejrzani na pewno są winni. Hmmm, względem kogo jeszcze możemy mieć wątpliwości? Jeśli wyeliminujemy wszystkie logiczne rozwiązania problemu, to, co nielogiczne, choć niemożliwe, jest nieuchronnie prawdziwe”.
Podejrzany nr 3: przekładka rozdzielająca
Ogólnie rzecz biorąc, używane do klejenia torebek wysyłkowych kleje termotopliwe sprawdzily się w praktyce. Zastosowanie przekładek rozdzielających na torebkach wysyłkowych może skrócić czas pracy do mniej niż 10 sekund na torebkę. To właśnie praktyczna i szybka obsługa torebek sprawia, że są one tak popularne. Jeśli torebka wysyłkowa jest wyposażona w nawet dwa paski samoprzylepne, w razie potrzeby może być ona również wykorzystana przez odbiorcę do zwrotu zamówionego towaru.
Release-Liner / przekładka rozdzielająca
Gotowa do wysyłki w kilka sekund
Oba modele wyposażone są w dwa klejone zamknięcia. Na klapę torebki nakładane są dwa paski kleju termotopliwego, które następnie laminowane są przekładkami rozdzielającymi. Pierwszą przekładkę rozdzielającą zdejmuje osoba wysyłająca zakupiony towar, natomiast ta druga może być usunięta przez nabywcę w razie wysyłki zwrotnej.
Chodziło o to, aby porównać siłę wiązania używanego kleju BÜHNEN na starych torebkach wysyłkowych z nowymi torebkami. W tym celu oba samoprzylepne paski obu torebek zostały przetestowane na różnych podłożach: najpierw został on przyklejony do szkła w celu uzyskania pierwszego, neutralnego wrażenia, a następnie przetestowany na wszystkich trzech materiałach foliowych obu torebek.
Na obu foliach na paski samoprzylepne nałożone są różne przekładki rozdzielające:
- metalizowana folia PET
- PE
Paski samoprzylepne były zawsze łączone z podłożami przez jednokrotne walcowanie za pomocą rolki Finatrolle. Wartości wytrzymałości na odrywanie pod kątem 180° określano za pomocą siłomierza puszkowego do sił ściskających bezpośrednio po połączeniu.
Rezultat:
wartości wytrzymałości na odrywanie (w niutonach) są podsumowane w tabeli.
Klejenie na szkle wykazało, że srebrzona przekładka rozdzielająca PET ma negatywny wpływ na siłę sklejenia. Metalizowana przekładka rozdzielająca PET znacznie zmniejsza siłę wiązania w porównaniu z przezroczystą przekładką rozdzielającą!
Największe wartości wytrzymałości na odrywanie, a tym samym najlepsze wiązania, osiągnięto za pomocą kleju wykorzystanego na nowej torebce B (przezroczysta przekładka PE) na bazie torebki A. Ponadto stosunkowo łatwo można wyciągnąć wniosek, że nowe podłoże torebek wysyłkowych jest znacznie gorsze niż stare. Dlatego nowa torebka / podłoże PE nie nadaje się do klejenia!
”Znaleźliśmy rozwiązanie! Nasze intensywne badania przyniosły rezultaty. Od razu poinformujemy klienta!”
Można teraz skazać sprawców!
Głównym problemem była inna jakość powierzchni nowej torebki wysyłkowej B w porównaniu ze starszą torebką A. Powierzchnia nowej torebki zasadniczo nie mogła być sklejona. Powodem tego była jakość/produkcja tej nowej torebki.
Innym problemem okazała się metalizowana przekładka rozdzielająca PET. Srebrne paski były pokryte warstwą przeciwprzyczepną, np. warstwą silikonu. Nadmiar środka przeciwprzyczepnego zanieczyszczał nałożoną warstwę kleju. W ten sposób doszło do pogorszenia się przyczepności, bo nie dało się związać całej powierzchni klejącej.
Zalecono klientowi powrót do modelu torebki A. Klient wdrożył zalecenie, a receptura torebki podstawowej została odpowiednio dostosowana. Od czasu tej zmiany tysiące torebek można bezpiecznie zamknąć oraz przewozić w nich produkty do odbiorców.
”Watson Greif i Sherlock Ditze z zadowoleniem oparli się o stół laboratoryjny. To był trudny przypadek. Podejrzanemu można było udowodnić winę niesklejania dopiero po przeprowadzeniu wielu testów. Ale przekazanie raportu końcowego klientowi było warte każdego wysiłku. W przyszłości poleciłby on innym usługi agencji detektywistycznej BÜHNEN...”